"Oczy Ireny" Jeana Raspaila to wspaniała opowieść, którą można by nazwać "romansem metafizycznym". Rozgrywa się ona w przepięknych bretońskich plenerach, pełnych wrzosowisk, ostrych klifów, cichych zatok i rozhukanego morza. Swój tajemniczy urok powieść ta zawdzięcza dwóm kobietom: Irenie, zielonookiej blondynce, oraz Aldzie, brunetce o pięknym spojrzeniu błękitnych oczu. Uosabiają one dwa przeciwne żywioły, jak woda i ogień, dzień i noc, Bóg i Diabeł... Ale czy pod koniec XX wieku ktoś jeszcze wierzy w diabła? I czy Zły może przybrać postać pięknej kobiety, łudząco podobnej do dziewczyny z portretu Belliniego? Jaki może być związek między figurką ze średniowiecznej wieży zegarowej a zielonooką dziewczyną, która pewnego dnia pojawia się na bretońskim wybrzeżu? I dlaczego pewien benedyktyński mnich po 30 latach porzuca swój klasztor, by zamknąć się w samotnej latarni morskiej? W tym poruszającym dziele, które trochę niespodziewanie wyszło spod pióra Jeana Raspaila, czuje się radość życia i temperament pisarza, który potrafi mieszać marzenie i rzeczywistość. Ci, którzy znają jego książki, dobrze to wiedzą. Tym, którzy jeszcze ich nie znają, życzymy radości ich odkrywania.

Encyklopedia wiedzy o rewolucji francuskiej, jej zbrodniach i ofiarach Fundamentalne dzieło pod redakcją dominikanina Renauda Escande. Pięćdziesiąt artykułów na temat rewolucji najwybitniejszych autorów francuskich. Wśród nich m.in. Pierre Chaunu, znawca historii XVIII wieku, Stéphane Courtois, redaktor słynnej „Czarnej księgi komunizmu“, Jean Tulard, znawca epoki napoleońskiej, Emmanuel Le Roy Ladurie, Jean Sévillia, Jean-Christian Petitfils i Reynald Secher, autor „Ludobójstwa francusko-francuskiego” o ludobójstwie wandejskim. W pierwszym tomie autorzy skupiają się na najważniejszych wydarzeniach związanych z rewolucją. W drugim zajmują się ideami rewolucji i kontrrewolucji oraz ich głównymi przedstawicielami. Trzeci tom to antologia nie wydawanych wcześniej tekstów ukazujących okrucieństwo oraz antycywilizacyjną i antychrześcijańską rolę rewolucji francuskiej. Wszystkie trzy tomy zebrano w jednym woluminie liczącym ponad 1000 stron! Rewolucję francuską przedstawiono z reguły jako prawowitą i godną chwały, jako święto braterstwa i dojrzałe dzieło „rozumu”, na które czekały wieki. Tymczasem wydarzenia, które się na nią złożyły, stanowiły jeden z najbardziej krwawych rozdziałów historii, inaugurujący tragiczną serię rewolucji i konfliktów, które naznaczyły historię Europy aż po połowę XX wieku . (…) Na pomysł wydania „Czarnej księgi rewolucji francuskiej” wpadliśmy w czasie rozmowy z jednym z autorów tego zbioru. Pomyśleliśmy o zebraniu prac najlepszych specjalistów w jednym dziele, które byłoby jednocześnie „sumą” i „brewiarzem”. Sumą „niedomówień historiografii rewolucyjnej”, zawierającą analizę najważniejszych wydarzeń, jednocześnie budujących i burzących, oraz filozoficznym i politycznym brewiarzem, zawierającym portrety i poglądy przeciwników rewolucji, których perspektywa, bynajmniej nie archaiczna, bardzo przenikliwie pokazała charakter nadchodzących czasów totalitaryzmów i demokracji, Antologia ta wreszcie dokumentuje ślepą przemoc ideologii rewolucyjnej. Renaud Escande OP.